Portfolio categories: <span>WORDS</span>

Bethan Laura Wood

• Published: WOTH nr. 14
• Date: 2019
• Type: interview / portret

KLEUR OM TE PROEVEN (extract)

De Londense ontwerper Bethan Laura Wood is verre van alledaagse. Haar werk en haar looks lopen over van een kleurrijke optimisme. Waar bij anderen het bloed rood of misschien blauw door de aderen stroomt, heeft het bij haar alle kleuren van de regenboog.

Maximaal minimaal

Woods bonte wereld is een eclectische mix van kleuren, patronen en texturen. Je zou haar een maximalist kunnen noemen. Toch ziet ze zichzelf niet zo. “Een maximalist voegt kleur en patroon toe zonder specifieke reden. Mijn werk is het resultaat van de context van de opdracht en daardoor ontstaan de kleuren.” Kleuren zijn voor Wood als goede champagne. “Om de smaak goed te ervaren, om de nuances te begrijpen, moet je hem heen en weer in je mond bewegen. Je proeft het op het puntje van je tong. Het proces is een persoonlijke ervaring. Als de smaak goed is, zie je het terug in het eindresultaat.”

Know the rules in order to break them.

Kleur en patroon lijken oppervlakkig, maar voor Wood ontstaan ze uit het binnenste van elk project. “De meeste mensen denken dat mijn werk slechts gaat over kleuren en patronen, terwijl het eigenlijk gaat om compositie en lagen. Ik ben geen grafische ontwerper, die zo maar iets plakt op een ondergrond. De context of geschiedenis is het startpunt van de opdracht. Ik heb deze specifieke set van regels nodig om te werken. Ik verdiep me in opdrachtgever en kijk welke kleuren en technieken al worden gebruikt. Deze identiteit verweeft zich zo met mijn eigen stijl, wat het project een persoonlijke gelaagdheid geeft.“

Hollandse concept in een kleurrijk jasje

Het werk van Wood oogt exotisch oogt, maar heeft zijn wortels in het nuchtere en conceptuele Dutch Design. Aan de Londense RCA was Jurgen Bey, bekend van de Tree Trunk Bench, haar mentor en inspiratiebron. “Jurgen creëert een fantasiewereld, gebaseerd op een theoretische idee, waar hij helemaal in op gaat. Neem bijvoorbeeld stof. In een lezing, te vinden op youtube, vertelt hij over de waarde van stof in het huishouden. Hij onderzoekt of het mogelijk is objecten te ontwerpen om stof te verzamelen, zo mooi dat het stof verzameld wil worden. Het resultaat is de Dust Furniture serie. Het is fantasievol, maar creëert wel een serieuze dialoog. Zijn kracht om vragen te stellen en een wereld te creëren vanuit een eigen standpunt, is enorm inspirerend.  Zijn begeleiding, samen met die van Martino Gamper,  gaf me het zelfvertrouwen om een eigen wereld te bouwen die past bij mij. Mijn wereld is een cross-over tussen functionaliteit en fantasie. Hoe vreemd mijn objecten soms ook ogen, ze zijn gegrond in functionele gedachten.”

Dan toch nog over de buitenkant. Wood’s verschijning trekt onmiddellijk de aandacht. Zelfs in het hippe Shoreditch vraagt men op straat om een foto. Haar outfit met patronen in felle kleuren, blauw haar, grote sieraden en opvallende make-up, valt in het grauwe straatbeeld op. De vergelijking met een clown ligt voor de hand. Dit is voor Wood geen belediging, eerder een compliment. “De clown kan kritiek geven, die niemand durft te geven. Ze vormen geen bedreiging en daarom kunnen ze juist de ogen van mensen openen.” Met haar werk en haar ideeën is dit een rol die Bethan op het lijf geschreven is.

For the full article: WOTH 

STUDIO WM

• Published: WOTH no.
• Date: 2017
• Type: interview / portfolio

DROOM & REALITEIT (extract)

Hermès heeft een verfijnde stijl, van de sjaals, schoenen en handtassen tot aan de etalages. De presentatie van de items sluit hier naadloos bij aan. Wat echter minder bekend is, dat deze etalages het werk zijn van veelbelovende ontwerpers en kunstenaars. Zoals het Nederlandse Studio WM. De neus voor talent van het Franse modehuis, werd letterlijk het begin van een mooie samenwerking. 

Studio WM is in 2010 opgericht door Wendy Legro en Maarten Collignon, beide afgestudeerd aan de Design Academy in Eindhoven. Samen ontwerpen zij producten met slim-uitgedachte details en met een verfijnd gebruik van materiaal, kleur en transparantie. De zintuigelijke ervaring nemen zij als leidraad voor hun sobere ontwerpen. In 2014 toonde Studio WM op de Salone del Mobile in Milaan, een opvallende collectie geurverspreiders. Deze presentatie viel ook Petit H op, de experimentele afdeling van Hermès. Na bemiddeling van het Nederlandse Organisation in Design, mocht studio WM hun voorstel presenteren bij het wereldwijde Hoofd-etalege in Parijs. Na een gesprek van drie uur, was de creatieve directie overtuigd en mocht WM de stand van Hermès op de Salone del Mobile vormgeven. Dit smaakte naar meer en kreeg een vervolg in de etalages van de Hermès Maison showroom in Milaan in 2015 en de etalages van Hermès Benelux in 2016. 

Werken voor Hermès klinkt als een droom die uitkomt. In werkelijkheid is het een behoorlijk uitdagende klus. De verwachtingen zijn hoog en het tijdschema is strak. Het was even wennen voor Studio WM om twee maanden een nieuw concept te verzinnen en dit te installeren in de zes winkels van de Benelux. Het betekende voor de ontwerpers lange dagen en korte nachten. Soms gingen de laatste onderdelen nog nat de auto in.

Ondanks deze druk had WM veel plezier. Hermès heeft vertrouwen in de ontwerpers en dat geeft veel creatieve vrijheid. Ze zijn nu expert in het maken van papieren modellen, maar hebben vooral geleerd meer te durven. Een etalage moet meteen opvallen en gaat maar een seizoen mee, terwijl een product een leven de tijd heeft zijn charmes prijs te geven. De hoge druk is stressvol, maar ook een snelkookpan voor nieuwe ideeën. De schaal van een etalage is anders dan bij product, met weer hele andere uitdagingen. Het creëren van driedimensionale omgevingen was nieuw voor de studio, maar wordt ongetwijfeld vervolgd. 

For the full article: WOTH 

Scheltens & Abbenes

• Published: WOTH no.
• Date: 2017
• Type: interview / portfolio

ABSTRACTIE MET EEN MENSELIJKE LAAG (abstract)

Scheltens&Abbenes doen niet aan hokjes. Mode of product, vrij werk of werk in opdracht, in elke serie foto’s nemen ze de vrijheid om de grenzen op te zoeken. Het resultaat zijn betoverende stillevens in de voor hen kenmerkende stijl: abstract, geordend en met groot gevoel voor detail. 

Gekleurde cirkels op een lichte achtergrond, geordend tot een grafisch beeld. Mooi, maar wat is het eigenlijk? Het werk van Scheltens&Abbenes laat zich niet altijd makkelijk lezen. Er heerst een continue spanning tussen vervreemding en herkenning. Op het eerste gezicht zijn de afbeeldingen vaak abstract en grafisch, zonder een directe relatie met een bepaald product of merk. Toch zit er iets in wat je herkent en aan het den-ken zet, net zoals bij kubistisch stillevens. Pas als je langer kijkt, herken je de pootjes en blijkt de grijze cirkel een tafel te zijn. 

Scheltens&Abbennes bestaat uit Maurice Scheltens (1972) en Liesbeth Abbenes (1970), een duo zowel privé als zakelijk. Door hun verschillende achtergrond, Scheltens studeerde Fotografie aan de KABK in Den Haag en Abbenes Audiovisueel aan de Rietveld en vervolgens aan de Rijksacademie voor Beeldende Kun- sten in Amsterdam, vullen ze elkaar in hun werk aan. Samen hebben zij een stijl ontwikkeld die hen onder- scheidt van andere fotografen. Dat deze wordt gewaardeerd, getuigt de lange lijst aan internationale opdrachtgevers: Balenciaga, Louis Vuitton, Nike, Cos, Paco Rabane, MacGuffin, The Gentlewoman, Fantastic Man, Scholten & Baijings en Muller van Severen. Naast dit werk in opdracht, maken ze ook autonoom werk. Hoewel van werk in opdracht eigenlijk geen sprake meer is. Elk onderwerp wordt met dezelfde creatieve vrij]heid benaderd. Pas als het beeld ook overeind blijft zonder de context van de opdracht, is het duo tevreden. 

Opvallend is hierbij het respect voor het onderwerp. Hoe alledaags het ook is, van een gootsteen tot een trainingspak, elk klein detail doet er toe en wordt met de grootste zorgvuldigheid behandeld. Met eindeloos geduld worden de objecten voor de cameralens ingekaderd en nauwgezet gerangschikt. De camera beweegt zich, net als bij de Power of Ten van Charles & Ray Eames, tussen de huid van het object en zwevend in de lucht, meters verwijderd van het onderwerp, maar steeds met minutieuze nauwkeurigheid. De juiste compositie vinden kost energie en dat zie je terug in het eindresultaat. Het abstracte stilleven heeft een menselijke laag gekregen. scheltens-abbenes.com 

For the full article: WOTH